intake en ingreep

dinsdag 3 aprilvond het intake gesprek voor de ingreep plaats in het amcwe hadden een gesprek met de arts die het parapluutje ook ging plaatsen. een heel aardige man die zijn tijd nam voor ons. dat gaf een goed gevoel…we kregen ook een echofilmpje te zien van mn hart waar jezag hoe’lek’ het hart was. de arts had er vertrouwen in. ik dus ook, zijjn er verder nog vragen zei hij: ehm eentje dan: hou je me wel in leven? dat beloof ik! nou mooi.afijn zondagavond voor ik terug ga naar Heliomare verschijnt er toch ineens een stemmetje in mn achterhoofd: wat als … het afscheid van de kinderen is toch even heftiger dan normaal.al die tijd was ik echt relaxed, het is maar een ingreep. de arts was relaxed, waarom zou ik me druk maken dan? ik heb al zoveel overleefd, hoe dom zou het zijn hierin te blijven hangen… dat gaan we dus niet doen, toch?de nacht voor de ingreep slaap ik redelijk.w moeten ons om half 8 melden, ik word vrij snel geholpen, het blauwe ziekenhuishirt staat me prachtig. mama enMark mogen tot de deur mee, slik, afscheid nemen, tot strakkies, t komt wel goed hoor!!!!

de verpleger die me opvangt vraagt meteen of ik gereanimeerd zou willen worden, ik zeg,ik ga er niet vanuit dat dat nodig is. hij ook niet, het is maandagmorgen dus hij heeft nog geen zin om zo hard te moeten werken, mooi, dan staan we daar hetzelfde in. ze gaan me klaarmaken voor de ingreep. de anastesist kan mn aderen niet vinden, dat is lastig, en t duurt en duurt… hebt u hier vaker last van? nou nee. dan komt de arts van de intake nog even checken hoe het gaat. hij is er klaar voor, nou ik dan ook. kom maar door. dan krijg ik een kapje op mn gezicht en begint alles te draaien. even later komik bij en vertelt de zuster dat t vlot gegaan is en dat ze tevreden. zijn. dat is mooi.ze bellen mark dat ik het overleefd heb!!!! dan ga ik weer terug naar de dagopname zaal.ik voel me echt oke. ik red t tot savonds papa en mama komen en voel me soort van fit. ik weet niet of dat tussen mn oren zit of dat t echt zo is. mijn buurman (ik vermoed eenfan van PSV heeft dezelfde ingreep gehad.) we kletsen wat. nog maar een keermn verhaal. de volgende dag krijg ik een zak snoep van zijn vriendin. superlief. de nacht in het ziekenhuis best goed dorgekomen.dinsdagochtend krijg ik controles, echo’s n foto’shet is erg rommelig op de zaal omdat het een dagopnamezaal is id het een komen en gaan van mensen. dan is het wacchten op goedkeuring van de arts voor ontslag.. mn hechting is er uit en het ziet er netjes uit. ze zijn nu via mn rechterlies gegaan omdat mn linker al aangeprikt is toen ze het propje uit mn hersenen moesten halen. rond 3 ben ik weer terug op Heliomare.mn matties hebben de hele dag voor het raam gestaan en mn kamer gechecked hoorde ik. zo lief.ik eet met ze op zaal en iedereen is opgelucht. ik ben best moe van alle belevenissen. en ga op tijd naar bed.woensdag ben ik nog ‘vrij’ dus komen sander en sophie even helpen met deze site. en xe hebbenmn internet bestellingen mee.

ik heb nu schoenen met klitteband zodat ik me helemaal zelf aan kan kleden en klaar kan maken. ik krijg veel complimenten. over mn schoenen. haha…we zijn woensdagmiddag ok nog even met mark en daniel naar het strand geweest. wel lekker maar het kost me wel moeite, want je bent zo afhankelijk en ik ben bang dat de rolstoel blijft hangen en ik eruit val. dit gebeurt niet hoorr.. maar toch..de middag ga ik  een uurtje slapen…savonds i ser weer een tafelgenoot voor het laatst. hij deeltheerlijke taart uit. ik hoopte er al op dus mn spaghetti heb ik gelaten voor wat t was. ik had beloofd vanorgen nog met m te ontbijten dud ik heb gisteravond alles klaargezet. ik red t ontbijt normaal nooit als ik moet douchen, aankleden opmaken etc. vanmorgen heb ik het gered! we hebben nog even gelachen en er zal zo weer een nieuw iemand bij ns komen denk ik. onze tafel is erg populair. van andere tafels schuiven ze steeds aan zodra ze een plekje zien… dus de lege plek zal snel opgevuld worden…ik ben benieuwd wie het gevecht om die plek gaat winnen, sinds gisteravond na de taart cirkelen er een aantal om ons heen… vanmorgen bij het ontbijt pasten weniet eens aan tafel omdat mensen hun rolstoel er gewoon tussen duwde. zo populair zijn wij. nou ik ga lunchen. ik mag zelf met mn stok lopen!!!! weer een vooruitgang.tot later X