Houvast

We hebben allemaal houvast nodig. Iets of iemand die het gevoel geeft van het komt wel goed.

Ik weet nog goed dat er een moment was in Heliomare, er waren er wel meer, maar dat ene moment dat ik zo verdrietig was en papa me zei; ik snap het maar probeer weg te blijven van die negatieve lijn. Probeer daar vandaan te blijven. Dat ben ik gaan doen. En dat doe ik elke dag, zodat ik niet meegesleurd word in negativiteit.

De laatste tijd denk ik veel terug aan de tijd in het AMC, Rode Kruis en Heliomare. Misschien om het een plekje te geven of om mezelf duidelijk te maken dat mn geheugen het nog goed doet. Want zo nu en dan komt er toch wel een angstig gevoel naar boven van stel dat dit voor altijd is. Stel dat ik nooit meer sneller kan schakelen in mn hoofd, stel dat ik nooit meer kan springen of rennen. Dan denk ik aan wat papa zei. Ik raap mezelf bij elkaar. Lees wat positieve quotes op Pinterest en bedenk me wat ik allemaal nog zou kunnen doen om wel te kunnen rennen en springen.

Dat schakelen in mn hoofd komt stukje bij beetje ook wel. Het blijft lastig overzicht creëren zonder dat je iets op kan schrijven. Wat lijstjes en planningen maken betreft deed ik dat het liefst met pen en papier. Dat leg je dan ergens neer en streep je af. Op je telefoon verdwijnt het ergens want je gaat eerst even Instagram checken. En een half uur later weet je precies wie zijn kerstboom al heeft staan, maar niet meer wat je zelf ook alweer ging doen. Vandaar dus pen en papier. Maar goed dat is nog niet aan de orde.

Ik wilde weer eens een blog schrijven om te laten weten wat ik nu aan het doen ben, omdat ik nu niet meer in dagbehandeling ben bij Heliomare. Ik ga daar alleen nog naar de psycholoog. Ik heb nu 4 keer per week fysiotherapie in Heemskerk en 1 keer acupunctuur. Kortom, ik hoef me niet te vervelen. Ik heb vorige week voor het eerst weer eens, wel onder begeleiding, auto gereden. Heel fijn om weer eens te proberen, maar voor nu echt nog geen optie. Veel te veel handelingen tegelijk. Ik had niet anders verwacht eigenlijk. De rijschoolhouder en ik konden er wel om lachen. Het is fijn om te weten dat het er in de toekomst zeker wel in zit.

De rijschoolhouder heeft me vaak gezien in Heliomare, hij heeft me vanaf rolstoel tot nu ‘meegemaakt’. Het viel hem op dat ik de lat continu erg hoog leg voor mezelf. Ach ja.

Naast de therapieën ben ik samen met mijn oude revalidatiearts en 2 oud-revalidanten van Heliomare bezig met het organiseren van een surftherapiereis naar Bonaire. Op www.Surftherapie.nl staat alle informatie. We zijn momenteel bezig met het zoeken van accommodatie, sponsoren, indeling van de therapiedagen etc. Hierover later vast meer.

Liefs,

Paulien

Reactie plaatsen