zo is het goed

Zo is het goed – Acda en de Munnik

Nog even blijven.
Nog even hier.
Zeg me dat alles zo is als het zijn moet.

Het einde nadert, het einde van de klinische fase hier bij Heliomare, ik zit hier tot 1 juni ongeveer nog intern en dan poliklinisch narevalideren hier. Daar heb ik volgende week een intake voor, om te bespreken hoe dat eruit gaat zien.

Ik merk dat ik er steeds meer aan toe ben om het hier los te gaan laten, tegelijkertijd is het ook weer een afsluiting van een zeer intensieve periode. De tijd hier is voorbij gevlogen, maar er is ook zo bizar veel gebeurd in de  bijna 3 maanden dat ik hier geweest ben. Ik vind het lastig om te bedenken dat ik straks afscheid moet gaan nemen van mijn therapeuten. Zij hebben me toch leren lopen, leren wassen, aankleden, vertrouwen in mezelf terugkrijgen. Door hun ben ik me steeds weer meer mens gaan voelen. En natuurlijk het verpleegteam die dag en nacht klaargestaan hebben om me ook weer een stap dichterbij mezelf te brengen. Door op de juiste momenten even een kletspraatje te komen maken, of me midden in de nacht even snel naar de wc te racen, of me ff snel helpen met mn bh.

Wat heb ik in een gekke wereld geleefd eigenlijk, een plek waar je helemaal niet wil zijn, maar als je dan toch in zo’n situatie zit, de beste plek om te zijn. Voor mn gevoel is het dus bijna klaar, maar eigenlijk begint het pas, thuis komen de echte uitdagingen pas zeggen ze hier, daar barst het van de drempels en hobbels en daar zijn de vloeren niet allemaal aangepast op mij. De hele boze buitenwereld is niet aangepast aan mij geloof ik, nou ja, gelukkig ben ik nog 2 weken hier, hier op de plek waar bijna iedereen me snapt. Waar er zoveel lotgenoten zijn waar ik elke dag mee opgetrokken ben die precies snappen in welke situatie ik zit en waarmee ik zoveel lief en leed gedeeld heb, samen gehuild maar ook zoveel gelachen, we zijn ook zo blij voor elkaar geweest als er een lichaamsdeel weer heel langzaam ging functioneren. Ook zij gaan allemaal heel snel weer terug naar huis, of ze zijn al weg maar revalideren hier nog na, zo zien we elkaar soms nog even kort, maar ik merk nu al, als je hier van de afdeling weg bent is het toch meteen anders, ik vergelijk het een beetje met als je op je oude werk terug komt kijken nadat je een andere baan hebt, bijna alles is hetzelfde, maar het gevoel is helemaal anders. Het is jouw plek niet meer.

Nouja, nog 2 weken en dan is het goed.

X

Reactie plaatsen