wat een week

Wat is 2018 eigenlijk een kutjaar. mn CVA en AJAX natuurlijk. maar het komt wel goed met ons.

Ik heb een kneiterdrukke volle week achter de rug. Wel een lekkere week. veel buiten geweest met dit mooie weer. en een stukje los gelopen zonder hulpmiddel. Ken je Pinokkio? Ik heb zijn loopje gejat;-). maar daar wordt hard aan gewerkt.

Het was ook de week waarin mijn eerste ‘vriend’ van hier naar huis mocht(Jan, ik weet dat je dit leest, het is nu al saaier zonder je!)er zijn afgelopen week best wat mensen vertrokken en komende week volgen er meer.toen ik mijn ergo zei dat ik dat best een ding vind, dat de groep uit elkaar valt ofzo, zei ze dat ik me ook meer op thuis moest gaan richten en het leven hierna. dat vond ik een goeie. al heb ik deze week weinig tijd gehad voor vrienden en familie.des te meer voor therapie.dat vind ik prima hoor. zolang ik hier zit wil ik zoveel mogelijk trainen. natuurlijk blijft het dubbel, maar als ik hier zo goed mogelijk uitkom kan ik straks extra genieten.maandagochtend begon ik meteen met zwemmen. Dat ging goed. weer wat heen en weer gelopen in het water en op mn rug gedreven.vervolgens door naar de fysio, daar hebben we lekker buiten gelopen..

Ik had maandag ook de loopgroep weer lekker naar. buiten rondjes lopen met een groepje.oefenen op verschillende ondergronden.. schelpjes, keien en kiezels. dat ging allemaal prima en lekker buiten!na al dat lopen had ik eigenlijk nog een half uurtje ‘ knutselen ‘bij de activiteitenbegeleiding.  daar had ik geen zin in dus heb me daar afgemeld.

Dinsdag heb ik  een stuk losgelopen buiten met de fysio, En begon mn hand te tintelen tijdens de arm/handtraining!

op woensdag heb ik in groepsverband informatie gehad over een cva en de gevolgen ervan. Dus waar je tegen aan kan lopen en wat de hersenschade inhoudt. heel interressant . komende woensdag weer.verder weer een stuk buiten gelopen met eenloopgroep en een goed gesprek met de psycholoog.

Donderdagmiddag was ik gevraagd om te lopen voor een groep afgestudeerde fysiotherapeuten en die gingen dan kijken hoe ze je konden helpen. ik vond het leuk eens andere tips en trucs te krijgen. ik was gekoppeld aan 3doorgewinterdedames. die lekker doorpakten en me echt geholpen hebben! ik kreeg als dank een VVV bon(YES!)

vrijdag kreeg ik mn inspanningstest, eerder durfden ze dat nog niet aan ivm mn hart. ik moest op een hometrainer fietsen met een kap op je mond en neus om het zuurstofgehalte te meten. en alleen ademen door je mond. ook kreeg ik allerlei draden aan mn lichaam om alles goedte kunnen monitoren.van te voren was ik natuurlijk een beetje gwspannen,maar t viel uiteindelijk meee. alleen tzitten op zo’n fiets was al vervelend en toen ze vroegen of ik sportief was. heb ik ouder en kind gym maar achterwege gelaten. aan het eind van mijn verblijf testen ze het nog een keer. dit was eigenlijk een beginmeting voor hun zodat ze weten wat ik aankan. vrijdagmiddag had ik nog een uur strokefit. dat zijn allerlei parcourtjes in tweetallen. waarje elke week je score van de week ervoor moet verbeteren. ik vind dat echt heel leuk. ikwil natuurlijk het uiterste eruit halen. je moet bijvoorbeeld zo vaak mogelijk met een bal tegen de muur schieten in 3 minuten. en dan dus leunen op je aangedane been. of op een stepbank, op-op-af-af.alles moet je 3 minuten doen. en dan doorschuiven. ik kijk al uit naar volgende week

toen was het 4 uur en eindelijk weekend. we gingen lekker naar de camping. het was natuurlijk prachtig weer. ik heb me vrij aardig gered in en om de caravan, maar het blijft natuurlijk confronterend datje overal overna moet denken. en gebruik moet maken van de lift en invalidetoilet, maar als ik daar teveel in blijf hangen zegt mark; kijk wat je wel kan. en zo is het ook. ik loop thuis vooral zonder stok.

maandag(vandaag) was ik nog vrij omdat ik met de kinderen naar het consultatiebureau ging. heel fijn om daar bij te kunnen zijn. morgen heb ik een meeloopdag en hoor ik wanneer ik naar huis mag. ben benieuwd.

x Paulien