suppen en verhuizen

Om even terug te komen op mijn vorige blog, de tijd vliegt, afgelopen week is voorbij gevlogen. Ik heb zoveel reacties gekregen op mn blog afgelopen dagen, echt heel leuk. En ik snap ook echt dat mensen ook graag nog persoonlijk even aan me willen vragen hoe het gaat, en dat vind ik prima hoor.Alleen merk ik dat ik door de drukte nog minder dan voorheen toekom aan antwoorden.

Ik loop de laatste tijd voornamelijk’ los’. dus ook zonder stok. het scheelt dat ik dan een hand vrij heb om iets mee te nemen. zoals ,mn telefoon mee naar buiten met het mooie weer van afgelopen dagen. Lopen gaat nog bijna elke dag beter, mn fysio en ik zijn het nu aan het finetunen. omdat ik toch normaal lopend de deur uit wil hier.

Dus afgelopen fysiosessies voornamelijk heel veel getraind op het recht neerzetten van mn been (ik zwaaide m nog naar voren) en het afwikkelen van mn voet, trainen wanneer je je knie buigt. gek hoor om zo specifiek te moeten nadenken over elke stap die je zet. Ik oefen ook veel hier op de gang met lopen, nog even wat rondjes voor het slapen gaan. Er zit een railing aan de muur waar ik mooi kan trainen. en dan bij elke kamer waar ik langskom ff een praatje natuurlijk. afijn, het lopen komt wel goed, ik merk wel dat ik het meeste gewicht nog op mn rechterbeen pak. dat is veiliger, maar links komt er ook aan hoor!!.

Ik las gister een stuk waarom je benen het eerder doen dan je armen, omdat je het met 1 arm ook ‘redt’ maar 1 been wordt lastig. logisch eigenlijk. en ook mooi bedacht van je lichaam.

Oh ja ik ben afgelopen week verhuisd naar een nieuwe kamer. Ik had het wel zien aankomen omdat er zoveel nieuwe patienten kwamen, en mijn oude kamer had veel extra voorzieningen voor mensen die veel hulp nodig hebben. Dus toen mocht ik kiezen, een kamer delen of een kamer alleen zonder wasbak. Ik heb voor de laatste optie gekozen zodat de kinderen nog gewoon hier kunnen komen zonder dat ik een kamergenoot tot last ben. Ik merk dat het erg onrustig is door de nieuwe mensen die veel zorg nodig hebben, net als ik in het begin. Dus ik ben nu wat meer op mezelf, wat prima is zodat ik hier ook stapje bij beetje loskom van alles en iedereen. En straks klaar ben om naar huis te gaan. Het voelt ergens ook een beetje als ‘groeien’ eerst had ik natuurlijk overal hulp bij nodig en sliep ik zelfs met een bedhek, zo langzamerhand ga ik me steeds beter redden en kan ik weer wat controle terugnemen, ook over het plannen van hoe het straks moet als ik thuis ben.

vrijdag 4 mei heb ik voor het eerst gesupt (standing up paddling) Na wat stress over hoe laat we gingen, kreeg ik een surfpak waar Denise me behendig inhees. En op naar het strand. Ik had veel publiek (natuurlijk). Samen met een medepatient werd ik in een strandrolstoel naar zee gereden. Daar moesten we op het surfboard zitten en proberen balans te houden, de zee was wel koud, maar door de spanning had ik er weinig last van. Het blijven zitten ging goed, toen moest ik ‘meegaan op de golven’. een beetje bijsturen met mn aangedane kant (een beetje!!) plons. daar ging ik, gelukkig ben ik nooit zo bang om in water te vallen en het kleine beetje zeewater wat ik binnenkreeg was ook te doen. maar ja toen moest ik het bord weer opkomen. we waren op de zandbank dus totaal niet diep, maar opstaan was toch even spannend. je bent toch geneigd om ook op je linkerarm te gaan steunen, maar die doet natuurlijk niet mee, afijn na wat hulp van de sterke therapeuten zat ik zo weer op het bord en zat het er alweer bijna op. misschien leuk voor de foto als je even gaat staan? ja leuk idee! ik stond… eventjes en toen… plons. (mijn sitebeheerder is momenteel op vakantie dus foto’s en filmpjes volgen later). het was echt supergaaf om te doen. Het idee erachter is dat je je balans goed traint en je aangedane kant geprikkeld wordt om mee te doen. Dit gebeurde woensdag (toen mocht ik weer) zeker toen ik moest proberen op mn knien op het bord te zitten, ik was weer zo geneigd mijn linkerarm te gebruiken.

Woensdagochtend hadden we strandochtend, met de therapeuten naar t strand. ik was de enige die ging suppen de andere patienten hebben geoefend met op het zand lopen etc. En vooral naar mij gekeken natuurlijk;-) het was prachtig weer. dus we troffen het. Ook woensdag had ik weer publiek (natuurlijk). Mijn fysio mocht mee het water in. en is met mij samen over het zand naar de zee gelopen. Dat was wel lastig omdat mn linker voet steeds wegzakte. Maar in ieder geval heb ik ook dit weer zonder rolstoel gedaan! Ik heb het opstaan in het water (mocht ik nog eens vallen als ik weer mag suppen) geoefend. De zee was een stuk rustiger en viezer dan vrijdag. Het is echt leuk om te doen.

Vrijdag na het suppen ben ik naar huis gegaan voor het weekend, waar de zaterdagochtend vertrouwd begon met sinterklaasliedjes en Frozen, alsof ik nooit weggeweest was. heerlijk hoor om thuis te zijn en steeds wat mobieler te zijn.

Dit weekend zijn we op de camping, waar ik vanmorgen in het thermaalbad ben geweest met mama. Dit was echt heel fijn dus ik weet waar ik de hele zomer te vinden ben! Verder oefen ik hier ook veel met lopen. Ik wil zo graag ‘normaal’ lopen. En dat is een kwestie van oefenen en trainen. Het aftellen gaat nu echt beginnen. Ik ben bezig met de voorbereidingen voor Sophie haar verjaardag. ook fijn om dat zelf te kunnen doen.

Maandag moet ik naar het ziekenhuis voor controle van mn hart.

X ik ga weer aan de wandel.